عرض كردم: سرور من، آيا نشانه اى دارد كه دل من به آن اطمينان ]بيشترى [ پيدا كند؟
]در اين هنگام [ آن پسر به عربى فصيح گفت: «منم بقية الله در زمين، همانكه از دشمنان خدا انتقام مى گيرد، اى احمد بن اسحاق پس از مشاهده عينى دنبال اثر نگرد...».
مرحوم صدوق مى فرمايد كه اين روايت را به خط «على بن عبدالله ورّاق» يافتم و از او پرسيدم; آن را براى من از «سعد بن عبدالله» و او از «احمد بن اسحاق» نقل كرد.[57]
2. «احمد بن حسن بن اسحاق قمى» مى گويد: «هنگامى كه خلف صالح ـ حضرت مهدى(عليه السلام) ـ متولّد شد، نامه اى از مولاى ما ابو محمد حسن عسكرى(عليه السلام) براى جدّم «احمد بن اسحاق» آمد كه در آن امام به خطّ خودش، همان خطّى كه فرمان ها و نامه هاى امام با آن صادر مى شد، نوشته بود: براى ما فرزندى متولّد شد، لازم است خبر تولّد او را پنهان بدارى و به هيچ كس از مردم بازگو نكنى، ما كسى را بر اين تولّد آگاه نمى كنيم جز خويشاوند نزديك را به جهت خويشاوندى، و دوست را به جهت ولايتش، دوست داشتيم خبر اين تولّد را به تو اعلام كنيم تا خداوند به جهت آن تو را مسرور سازد، همچنانكه ما را مسرور ساخت. والسلام».[58]
3. بانوى گرامى و پرهيزكار «حكيمه» عمّه امام، «نسيم» خادم امام عسكرى(عليه السلام)، «ابوجعفر محمد بن عثمان عمرى»، «حسين بن الحسن العلوى»، «عمروالاهوازى»، «ابو نصر خادم»، «كامل بن ابراهيم»، «على بن عاصم كوفى»، «عبدالله بن العباس علوى»، «اسماعيل بن على»، «يعقوب بن يوسف ضرّاب»،[59] و «اسماعيل بن موسى بن جعفر»، «على بن مطهر»، «ابراهيم بن ادريس»، «طريف خادم»[60] و «ابوسهل نوبختى»،[61] از جمله كسانى هستند كه از تولّد امام موعود(عليه السلام) اطلاع يافته و از آن خبر داده اند.
4. «جعفر بن محمد بن مالك» از جماعتى از شيعه نقل مى كند كه امام عسكرى(عليه السلام) به آنان فرمود: «آمده ايد از حجت بعد از من سؤال كنيد؟»
عرض كردند: «آرى.»
