[1] ـ شرح غرر، ج 2، ص 38، شماره 1748.

[2] ـ شرح غرر، ج 2، ص 199، شماره 2366 .

[3] ـ كنزل العمّال، ج 3، ص 372، شماره 7000 .

[4] ـ نساء ، آيه 3 .

[5] ـ العفّة رأس كلِّ خير، شرح غرر، ج 1، ص 306، شماره 1168 .

[6] ـ جمله اى مناجات الخائفين است كه در مفاتيح الجنان محدّث قمى نقل شده است .

[7] ـ مستدرك الوسائل ابواب نكاح، باب 2، روايت 1 .

[8] ـ شرح غرر، ج 1، ص 380، ش 1458 .

[9] ـ شرح غرر، ج 5 ، ص 88 ، شماره 7920 .

[10] ـ شرح غرر، ج 1، ص 123، ش 449 .

[11] ـ شرح غرر ، ج5 ، ص 88، شماره 7920 .

[12] ـ شرح غرر، ج4 ، ص 249،شماره5985 .

[13] ـ شرح غرر، ج4 ، ص 277، شماره 6065 .

[14] ـ شرح غرر، ج4، ص 257 ، شماره 6020 .

[15] ـ شرح غرر، ج 2 ، ص 563 ، تا شماره 3579 .

[16] ـ شرح غرر، ج 1 ، ص 313، شماره 1194 .

[17] ـ النّازعات، آيات 40 و 41 .

[18] ـ همانا تو آقا، مولا و معتمد و اميد منى و تونهايت مطلوب و آرزويم در دنيا و آخرتى... دُعاى صباح از حضرت اميرالمؤمنين((عليه السلام)).

[19] ـ معبودم، اين مهارهاى نفس من است كه با پاى بند مشيّت و خواسته تو بسته ام. و اين بارهاى سنگين گناهان من است كه در برابر گذشت و رحمت تو دور كردم و فرو گذاردم. و اين هوسهاى گمراه كننده من است كه به آستان لطف و مهر تو سپردم، بار خدايا اين بامدادم را مقرّردار كه در پرتو هدايت و با سلامتى در دين و دنيا بر من نازل آيد...

[20] ـ شرح غرر، ج 5، ص 411، شماره 8972 .

[21] ـ نهج البلاغه، فيض الاسلام ، آخر خطبه 192، ص 650 .

[22] ـ سوره يوسف ، آيه 34.

[23] ـ الرّكون الى الدّنيا مع ماتُعاينُ مِنْها جَهْلٌ . نهج البلاغه فيض الاسلام، حكمت شماره 376 .

[24] ـ بحار، ج 60، ص 229، روايت 5 ، طبع ايران .

[25] ـ سوره احزاب ، آيه 33 .

[26] ـ شرح غرر، ج 2 ، ص 425، ش 3133 .

[27] ـ ازدواج در اسلام، (على مشكينى )، صص 80 - 79 .

[28] ـ سوره زمر، آيات 59 ـ 55 .

[29] ـ و الذين يكنزون ... يوم يحمى...

[30] ـ وسائل الشيعه، ابواب مقدمات نكاح، باب 1، حديث 1 .

[31] ـ سوره انفال، آيه 75 .

[32] ـ سوره نساء، آيه 3 .

[33] ـ مستدرك الوسائل، ابواب مقدمات نكاح ، باب 2، روايت 5 .

[34] و[35]- كتاب النكاح، أبواب مقدّمات النكاح و آدابه، باب 1، روايت 4.

[36] ـ همان، باب 1، روايت 11 .

[37] ـ وسائل الشيعه ، أبواب المتعه ، باب 1، روايت 1 .

[38] ـ وسائل الشيعه، أبواب المتعه ، باب 1 ، روايت 6 .

[39] ـ وسائل الشيعه، ابواب المتعه، باب 1، روايت 24 .

[40] ـ وسائل الشيعه،ابواب المتعه، باب 1، روايت 2 و 20 و 25 و مسنداحمدبن حنبل، ج 6، ص 405 .

[41] ـ و در حديث شريف به جاى «شقّى» «شفى» هم نقل شده كه به معناى قليل است يعنى زنا نمى كرد جز كمى از مردم .

[42] ـ سوره فاطر ، آيه 2 : رحمتى كه خدا بر مردم بگشايد ، كس نتواند كه بازش دارد .

[43] ـ وسائل الشيعه ، ابواب المتعة ، باب 1، روايت 18 .

[44] ـ سوره فرقان، آيه 72 .

[45] ـ نهج البلاغه فيض الاسلام، حكمت 139 .

[46] ـ نهج البلاغه فيض الاسلام، حكمت 139. الناس ثلاثه:... و همج رعاع، اتباع كل ناعق يَميلُونَ مع كل ريح لم يستضيئوا بنورالعلم و لم يلجأوا الى ركن وثيق.

[47] ـ براى آگاهى تفصيلى از موارد استحباب و كراهت و نيز احكام متعه به كتب فقهى، رساله هاى علميّه، مراجع تقليد مراجعه شود . و اشخاصى كه مجتهد نيستند به طور حتم بايد به مرجع تقليد خود مراجعه كنند.