- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
«(اهل كتاب) علماء و زُهّاد خود را (با اطاعت از آنان در معصيت خدا) اربابى براى خود (به جاى خدا) قرار دادند.» [33]
«آيا ديده اى آنكه هواى خود را خداى خود قرار داد؟! (يعنى به اطاعت از هواى نفس، مخالفت و معصيت خدا نمود.)» [34]
«بگو اى اهل كتاب بياييد به سوى كلمه و حقيقتى كه بين ما و بين شما مشترك است; اين كه نپرستيم جز خدا را و هيچ چيزى را براى او شريك قرار ندهيم و بعض ما، بعض ديگرمان را (به اطاعت آنان در معصيت خدا) پروردگار خود به جاى خدا قرار ندهيم، پس اگر روبگردانند از قبول اين دعوت، به ايشان بگوييد شاهد باشيد كه ما حقّاً تسليم امر خداييم.» [35]
«اى فرزندان آدم آيا با شما عهد نكردم كه شيطان را (به وسيله اطاعتش) عبادت نكنيد كه او براى شما دشمن آشكارى است، و اين كه مرا عبادت (و فرمانبردارى) كنيد، كه اين است راه راست.» [36]
روايــات
از امام صادق(عليه السلام) در تفسير «وَ ما يُؤْمِنُ اَكْثَرُهُمْ بِاللهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ» روايت شده كه: «(مراد) شرك طاعت است نه شرك عبادت; يعنى به جاى خدا از هوى و شيطان پيروى مى كنند.» [37]
و نيز از امام صادق(عليه السلام) درباره اين آيه شريفه روايت شده كه فرمود: «شخص از روى نادانى اطاعت شيطان مى كند پس مشرك (به شرك طاعت) مى شود.» [38]
و از امام باقر(عليه السلام) درباره همين آيه روايت شده كه مراد: «شرك طاعت است نه شرك عبادت; معاصى را كه مردم مرتكب مى شوند، شرك طاعت است كه در ارتكاب آنها اطاعت شيطان مى كنند; پس در اطاعت براى غير خدا، مشرك به خدا مى شوند (به شرك طاعت) و (و مراد از آيه شريفه)، شرك عبادت نيست كه عبادت و پرستش غير خدا بنمايند.» [39]
