- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
از امام صادق(عليه السلام): «سه امر است كه (انسان) در هر حال از به جا آوردن آنها ناگزير است: (اداى) امانت نسبت به نيكوكار و بدكار، وفاى به عهد و پيمان براى نيكوكار و بدكار، نيكى به پدر و مادر، نيكوكار باشند يا بدكار.» [442]
جميل مى گويد: از امام صادق(عليه السلام) سؤال كردم در مورد قول خداوند عزّوجلّ: «وَاتَّقُوا اللهَ الَّذى تَسائَلُونَ بِهِ وَ الاَْرحامَ.» فرمود: «مراد از ارحام خويشاوندان مردم است كه خداوند به صله و بزرگداشت آنان، امر فرموده است; آيا نمى بينى كه خداوند ارحام را با خودش (در آيه) همراه قرار داده است؟»[443]
از امام رضا(عليه السلام): «خداوند امر كرده است به تقوا و صله رحم، پس كسى كه صله رحم نكند متّقى نشده است.» [444]
از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم): «از خويشاوند خود مَبُر; گرچه او از تو بريده باشد.» [445]
از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم): «امت من چون از خويشان ببرَند، اموال در دست اراذل آنان قرار گيرد.» [446]
از على(عليه السلام): «مردم چون از خويشاوندان ببرَند اموال در دست اشرار قرار گيرد.» [447]
از امام صادق(عليه السلام): «از معاصى كبيره; پيمان شكنى و بريدن از خويشاوند است; زيرا خداوند مى گويد: لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ.» [448]
(گفتار فوق در آيه 25 از سوره رعد است)
