از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم): «خداوند عزّوجلّ فرموده: كسى كه بنده مؤمن مرا خوار و ذليل گرداند، همان به جنگ من آمده است.» ^[333]

از امام صادق(عليه السلام): «هيچ مؤمن فقيرى را تحقير مكنيد; كه هر كسى مؤمنى را تحقير يا استخفاف كند خداوند او را تحقير خواهد كرد.» ^[334]

از امام صادق(عليه السلام): «كسى كه تحقير كند مؤمن مستمند يا غير مستمندى را خداوند عزّوجلّ پيوسته دشمن و حقير كننده اوست تا اين كه او از تحقير مؤمن دست بردارد.» ^[335]

از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم): «كسى كه مؤمنى را اذيت كند خدا او را اذيت نمايد، و كسى كه مؤمنى را اندوهگين كند خدا او را اندوهگين نمايد.» ^[336]

از امام صادق(عليه السلام): «خداوند عزّوجلّ فرموده است: كسى كه بنده مؤمن مرا اذيت كند به او اعلام جنگ مى كنم; و كسى كه بنده مؤمن مرا اكرام كند، از غضب من بايد ايمن شود.» ^[337]

از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم): «كسى كه به سوى مؤمنى نظرى كند تا او را بترساند، خداوند عزّوجلّ در روزى كه سايه و پناهى جز پناه او نيست، او را بترساند.» ^[338]

دشنام دادن و طعنه زدن و لعن كردن

و سرزنش نمودن مؤمن و نسبت كفر به مؤمن دادن

امور مزبور علاوه بر اين كه ظلم و آزار و اذيت به مؤمن است كه عقلاً و شرعاً قبيح و حرام است، در مدارك اسلامى تحت همين عناوين خاص نيز منع و تهديد شده است.

روايــات