روايــات

از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) نقل است كه فرمود: «(گناه غيبت) از زنا شديدتر است.» شخصى عرض كرد: « اى رسول خدا براى چه؟» فرمود: «صاحب زنا (كه توبه كند) خداوند توبه او را مى پذيرد و اما صاحب غيبت كه توبه كند، خداوند توبه او را نمى پذيرد تا اين كه صاحبش (يعنى آن كس كه از او غيبت شده) او را حلال كند.» ^[327]

از امام صادق(عليه السلام): «هر كس كه درباره مؤمنى آنچه را كه دو چشمش ديده يا دو گوشش شنيده (از آنچه كه اظهار آن موجب غيبت او شود) نقل كند; پس او از جمله اشخاصى خواهد شد كه خداوند عزّوجلّ درباره آنان فرموده است: «اِنَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ اَنْ تَشيعَ الْفاحِشَةُ فِى الَّذينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ اَليمٌ فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ».»^[328]

از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم): «قسم به خدايى كه الهى جز او نيست، هرگز به مؤمنى خير دنيا و آخرت داده نشده است جز به حُسن ظنّش به خداوند عزّوجلّ و خودداريش از غيبت مؤمن; و قسم به خداوندى كه الهى جز او نيست عذاب نمى كند خداوند عزّوجلّ مؤمنى را بعد از توبه و استغفار جز به سوءظنش (به خداوند عزّوجلّ) و غيبتش از مؤمنين.» ^[329]

مسخره كردن يكديگر و به نام

و لقب هاى زشت يكديگر را خواندن

در اسلام از مسخره كردن يكديگر و به نام و لقبهاى زشت يكديگر را خواندن نهى شده است.