- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
از امام صادق(عليه السلام): «كسى كه درباره مؤمنى چيزى كه در او نيست بگويد، خداوند او را در (مانند) چرك و خونى كه از فرج زنان تبه كار بيرون آيد حبس كند تا اين كه از آنچه درباره او گفته خارج شود. (ولى) غيبت جز اين نيست كه درباره برادر ايمانيت بگويى آنچه را در او باشد و خداوند آن را از ديگران مستور نموده باشد، و چون درباره او چيزى كه در او نباشد بگويى; پس اين قول خداوند عزّوجلّ در قرآن خواهد بود كه فرموده است: فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً و اِثْماً مُبيناً.» [323]
غيبت
يكى از امورى كه در اسلام منع شديد شده است; غيبت مؤمن است و آن (چنانكه در مسأله بهتان ذكرى از آن شد) نقل و اظهار نمودن عيبى يا لغزشى از شخص با ايمان است كه از مردم پنهان بوده و او به اظهار و نقل آن راضى نباشد. اما نقل كردن امرى كه در او ظاهر باشد يا فسقى كه آشكارا انجام مى دهد و خودش آن را از مردم نمى پوشاند ممنوع و حرام نيست.[324]
قرآن كريم
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد از بسيار پندارها (و گمانهاى بد در حق يكديگر) اجتناب كنيد كه برخى پندارها (و گمانهاى باطل) گناه است. و نيز (از حال درونى هم) تجسّس مكنيد، و غيبت يكديگر نكنيد، آيا دوست دارد كسى از شما گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ كراهت و نفرت از آن داريد (پس بدانيد كه غيبت مؤمن در حكم همان است) و بپرهيزيد از خدا (از اين كه معصيت او نماييد، و توبه كنيد) كه خداوند بسيار توبه پذير و مهربان است.» [325]
«به تحقيق آنانكه دوست دارند شايع و فاش شود امر زشت و نسبتهاى ناروا درباره كسانى كه ايمان آورده اند; در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهند داشت.» [326]
