- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
از امام صادق(عليه السلام): «خونريز و شرابخوار و سخن چين، وارد بهشت نمى شوند.» [312]
از نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «سخن چين به بهشت نمى رود. * سخن چين در آخرت از عذاب خدا آسايش نمى يابد.» [313]
از امام صادق(عليه السلام): «بر سه طايفه بهشت حرام شده است: سخن چين و شرابخوار و ديوث.» [314]
از امام صادق(عليه السلام) : «چهار صنف از مردم داخل بهشت نمى شوند: كاهن و دو رو و دائم الخمر و سخن چين.» [315]
از امام صادق(عليه السلام): «به راستى سخن چين، گواه كاذب و باطل و همكار شيطان است در تحريك (فساد) بين مردم.» [316]
از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) نقل شده كه آن حضرت نهى فرموده از سخن چينى وگوش دادن به آن. [317]
بهتان
از امورى كه در اسلام منع شديد شده است (چنانكه در فصل بعد مى آيد) غيبت مؤمن است; و آن گفتن و اظهار نمودن عيب و لغزشى از شخص با ايمان است كه در او مستور باشد و او به اظهار و نقل آن راضى نباشد. و بدتر از غيبت بهتان است; و آن نسبت دادن عيب و لغزشى است به شخص با ايمان به دروغ و افتراء. و واضح است كه به غيبت نمودن از مؤمن يا به بهتان به او، هتك آبرو و احترام مؤمن مى شود و او از آن آزار و اذيّت مى كشد و اين ستم بزرگى به او خواهد بود كه از نظر اشخاصِ عاقلِ شرافتمند، ستم مالى كمتر از آن مى باشد; چرا كه مردم حاضرند مال را در راه حفظ آبروى خود صرف كنند.
