روايــات

امام صادق(عليه السلام): «همانا خداوند در روز قيامت مردم را بر نيّاتشان محشور مى فرمايد.» ^[17]

درباره قول خداوند عزوجل: «هر كس به لقاء پروردگارش اميدوار باشد بايد عمل شايسته نمايد و در بندگى پروردگارش احدى را شريك قرار ندهد.» از امام صادق(عليه السلام) روايت است: «شخصى كه چيزى از عمل ثواب را به جا مى آورد نه به طلب رضاى خدا، بلكه به منظور خودنمايى و خودستايى كه ميل دارد به گوش مردم برسد، پس اوست كه در عبادت پروردگارش مشرك شده است.» ^[18]

رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «مسلماً اعمال بسته به نيات است و براى هر شخص از عملش آنچه را كه نيت نموده است عايد مى شود; پس كسى كه جهاد كند به طلب اجر پروردگار، همانا اجر او بر پروردگار عزّوجلّ خواهد بود و هر كس جهاد كند به اراده متاع دنيا يا براى عقالى (خراج و زكوتى) براى او جز همان را كه قصد او بوده است، نيست.» ^[19]

رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «هر كس به قصد جلب توجه مردم، دانش بجويد، بوى بهشت را نخواهد يافت.» ^[20]

امام صادق(عليه السلام): «كسى كه حديث را براى منفعت دنيا بخواهد، در آخرت براى او هيچ نصيبى نخواهد بود. و كسى كه براى خير آخرت بخواهد; خداوند خير دنيا و آخرت به او عطا خواهد فرمود.» ^[21]

امام صادق(عليه السلام): «هر ريايى شرك است، كسى كه براى مردم عمل كند، اجر و ثواب او بر مردم است و كسى كه براى خداكار كند، ثواب او بر خدا خواهد بود.» ^[22]

امام صادق(عليه السلام): «خداوند متعال فرموده: من بى نيازترين بى نيازان از شريك هستم پس هر كه در عملى، ديگرى را شريك من قرار دهد آن عمل را از او قبول نمى كنم و فقط عملى را كه تنها براى من باشد مى پذيرم.» ^[23]