- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
سوءظن و تهمت به مؤمنين و تجسّس از
عيوب و لغزشهاى آنان
از امورى كه در اسلام منع شده است; بدبينى و بدگمان بودن نسبت به برادران ايمانى و نيز تجسّس از عيوب و لغزشهاى آنان است.
قرآن كريم
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد از بسيارى از گمانها دورى گزينيد كه برخى از گمانها گناه است و تجسّس و كاوش (از عيوب و لغزشهاى ديگران) نكنيد.» [304]
روايــات
ازاميرالمؤمنين(عليه السلام): «امر برادر ايمانيت را به بهترين وجه حمل نما تا اين كه از او تو را چيزى (به نظر) آيد كه بر تو غالب شود و تو را از آن وجه برگرداند، و به كلمه اى كه از برادرت صادر شود با آنكه براى آن محمل خيرى مى توانى بيابى گمان بد مبر.» [305]
از اميرالمؤمنين(عليه السلام): «بدگمانى را از خودتان دور كنيد كه خداوند عزّوجلّ از آن نهى كرده است.» [306]
از امام صادق(عليه السلام): «چون مؤمن متهم نمايد برادر ايمانيش را; يعنى در حق او گمان بد برد، ايمان در قلب او ذوب شود همچنانكه نمك در آب ذوب مى شود.» [307]