- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
و در روايتى از حضرت رضا(عليه السلام) نقل شده است كه فرمود: «ملعون است، ملعون است; كسى كه محتجب شود از برادرش (يعنى خود را از برادر ايمانيش كه اذن ملاقات مى خواهد بپوشد و پنهان كند و رو نشان ندهد).»[287]
حرص (آز)
يكى از صفات مذموم، صفت حرص و آز است كه آدمى را به خوارى مى كشاند و به گناه وامى دارد.
روايــات
از على(عليه السلام): «آز كليد رنج و مَرْكب تعب و باعث ورود در گناهان است. * آز نشانه بدبختان است. * آز آدمى را خوار و بدبخت مى گرداند.» [288]
از امام باقر(عليه السلام): «مَثَل آزمند (حريص) بر دنيا، چون كرم ابريشم است كه هر چه زيادتر (پيله را) بر خود بپيچد، بيرون آمدنش دورتر و مشكلتر گردد تا اين كه از اندوه بميرد.» [289]
از امام صادق(عليه السلام): «بى نيازترين بى نيازى براى كسى است كه گرفتار آز نباشد.» [290]
طمع (چشم داشت به ديگران)
يكى ديگر از صفات مذموم، صفت طمع است و آن توقّع و چشم داشتن از ديگران است كه آدمى را پست و ذليل مى كند.
