- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
قرآن كريم
«و البته واندارد شما را كينه گروهى، كه بازداشتند شما را از مسجدالحرام، بر آنكه ستم كنيد.» [273]
«و البته واندارد شما را، كينه گروهى، بر اين كه عدل و داد نكنيد، عدالت كنيد كه عدل به تقوى نزديكتر است.» [274]
روايــات
از امام صادق(عليه السلام): «كسى كه بذر دشمنى بكارد، همان را درو كند.» [275]
از اميرمؤمنان على(عليه السلام): «رشك و دروغ و كينه را رها كن، اينها سه چيزند كه دين را زشت كنند و انسان را هلاك نمايند.» [276]
از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «از خويش خود نبُر (جدا مشو) گرچه او از تو بريده باشد.» [277]
از امام باقر(عليه السلام): «چون دو نفر از شيعيان ما نزاع كنند و از يكديگر مفارقت نمايند، پس بايد ستمديده به سوى رفيق خود برگردد، تا اين كه بگويد: اى برادر من! منم ستم كننده، تا آنكه دورى و ناپيوستگى ميان آن دو، بريده و تمام شود كه خداى متعال داور و دادگر است، از ظالم براى مظلوم (انتقام) مى گيرد.» [278]
از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «آگاه باشيد كه به درستى، دشمنى با يكديگر، تراشنده و از بيخ و بن كَنَنده دين است.» [279]