- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
«گفتار خوب و عفو و آمرزش (لغزش فقير) بهتر است از صدقه اى كه از پى آن آزارى باشد و خداوند بى نياز و حليم است; اى كسانى كه ايمان آورده ايد صدقات خودتان را با منّت و اذيت باطل نكنيد.» [261]
قرآن به اولياء اشخاص بى رشد و كم خرد مى گويد: «اموال و دارايى خودتان را (مراد اموال سفيهان است كه در حكم اموال اولياء است) ـ كه خداوند متعال آنها را وسيله قيام و معيشت شما (مردم) قرار داده است ـ به تصرّف سفيهان ندهيد و روزى و پوشاك آنان را در آن اموال (و از عايدى آنها) بدهيد و (مثلاً اگر تندى و اسائه اى براى اخذ آنها به شما نمودند) به گفتار نيكو (و وعده معروف) به آنان (پاسخ) بگوييد.» [262]
«اگر هنگام تقسيم ميراث، خويشان (خويشانى كه ارث بر نيستند) و يتيمان و مستمندان حاضر شدند; چيزى از تركه روزى آنان كنيد، و با ايشان با گفتارى خوب سخن بگوييد (از قبيل عذر خواهى و دعاى خير براى آنان).» [263]
«و بايد بترسند كسانى كه اگر فرزندان ناتوانى از خود باقى گذارند بر ايشان نگران و دلواپسند، پس بايد (در زندگى خود با فرزندان و يتيمان ديگران مدارا و مهربانى كنند و) از خدا بپرهيزند و گفتارى درست (از روى شفقت و مهربانى با آنان) بگويند.» [264]
«بگو بر بندگان من (كه به يكديگر و درباره يكديگر) آنچه كه خوبتر است بگويند كه شيطان بين آنان فساد مى كند و شيطان براى انسان دشمنى واضح و آشكار است.» [265]
روايــات
از امام باقر(عليه السلام) در تفسير «قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً» : «بهترين چيزى را كه دوست مى داريد درباره شما گفته شود، درباره مردم بگوييد.» [266]
