- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
صفحه51 از95
از امام باقر(عليه السلام): «به راستى خداوند شخص با حيا و بردبار را دوست دارد.» [256]
از نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «به درستى شخص به بردبارى با مردم، رتبه روزه دارِ شب زنده دار را درك مى كند.» [257]
از امام باقر(عليه السلام): «كسى كه خشمش را از مردم نگهدارد، خداوند عذاب روز قيامت را از او نگهدارد.» [258]
از نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «از محبوبترين راهها به سوى خداوند عزّوجلّ (فرو بردن) دو جرعه است: يكى جرعه خشمى كه رد كنى آن را به بردبارى، ديگرى جرعه مصيبتى كه رد كنى آن را به شكيبايى.» [259]
خوش زبانى و بدزبانى
بد زبانى قبيح و موجب آزار و برانگيختن بغض مردم است و در مدارك اسلام از آن منع و به خوش زبانى امر شده است.
قرآن كريم
«براى مردم خوش زبان و نيك گفتار باشيد.» [260]
(جمله فوق ضمن پيمانى است كه خداوند از بنى اسرائيل گرفته است.)
