- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
«آنانند كه چه هنگام وسعت و چه هنگام شدّت و سختى، به مردم انفاق مى كنند، و فروخورندگان خشم و درگذرندگان از مردمند و خداوند محسنين را دوست مى دارد.» [248]
«پس هر چه (نعمت) داده شده ايد همانا متاع و بهره زندگى دنيا است و آنچه نزد خداست (از مثوبات اخروى) بهتر و پاينده تر است براى آنان كه ايمان آورده اند و بر پروردگارشان توكّل دارند، و آنان كه از گناهان بزرگ و كارهاى زشت دورى گزينند و هرگاه به خشم آيند درگذرند و چشم پوشى كنند.» [249]
روايــات
از امام صادق(عليه السلام): «هيچ بنده اى نيست كه خشمى را فرو خورد مگر اين كه خداوند (عزّوجلّ) عزّت او را در دنيا و آخرت زياد مى كند.» [250]
از نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «كسى كه خشمى را فرو خورد و بردبارى كند با اين كه بر انفاذ و اجراى آن خشم قادر باشد، خداوند اجر يك شهيد به او بدهد.» [251]
از نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «كسى كه خشمى را فروخورد با اين كه بر انفاذ آن قادر باشد، خداوند از پى آن امن و ايمانى كه طعم (و لذت) آن را بيابد پاداش بدهد.» [252]
از امام صادق(عليه السلام): «كسى كه خشمى را فرو خورد، با آنكه اگر مى خواست آن را انفاذ كند مى توانست، خداوند در روز قيامت قلب او را از رضا و خشنودى خود پر كند.» [253]
از امام صادق(عليه السلام): «كسى كه خشمى را فرو خورد با اين كه بر انفاذ آن توانا باشد، خداوند قلب او را تا روز قيامت از امن و ايمان پر كند.» [254]
از نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «خردمندترين مردم، شديدترين مردم است در مدارا و ملاطفت با مردم. و هوشيار و دورانديش ترين مردم، كسى است كه بيشتر از همه خشم خود را فرو خورد.» [255]
