- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
اصلاح نيّت
مهمترين پايه اصلاح افراد جامعه، اصلاح نيّت است[6]; اگر كارهاى آدمى تنها براى رضاى خدا و امتثال فرمان و دستور او و لااقل به منظور تحصيل ثواب اخروى و نجات از عذاب و مكافات الهى باشد به صلاح و سعادت دنيا و آخرت او و خير جامعه تمام خواهد شد و اگر به منظور شؤون و منافع دنيا از رياست و جاه و مقام و شهرت و مال و منال ... دنيوى باشد; نتيجه عالى و صحيح بر آنها مترتّب نمى گردد و به سعادت و خير دائمى بشر تمام نمى شود. آرى شريفترين و عاليترين هدف براى فعاليتهاى مردم هر اجتماعى تحصيل رضاى پروردگار جهان است كه در سايه آن، تأمين سعادت جاودانى و نجات از عذاب ابدى، ميسّر است.
اجتماعى كه داراى چنين هدف عالى باشد هرگز در آن هيچگونه تجاوز و تَعَدّى و فسق و فجور راه نخواهد يافت. در قرآن كريم و احاديث به تصحيح و اخلاص نيت بسيار اهميّت داده شده است.
قرآن كريم
«آگاه باشيد كه دين خالص (از هر شرك و رياء) براى خداست.» [7]
«و امر نشدند جز به اين كه پرستش كنند خدا را در حالى كه دين را براى او خالص گردانند و از غير دين حق، روى بگردانند و نماز را اقامه نمايند و زكوة دهند و اين است دين (ملت ـ شريعت) درست و راست.» [8]
«پس كسى كه به لقاء پروردگارش اميد دارد بايد كار شايسته كند و در پرستش پروردگار احدى را شريك نسازد.» [9]
«و از مردمان، كسى هست كه جان خود را به طلب رضاى خدا مى فروشد و خدا به (چنين) بندگان رؤوف و مهربان است.» [10]
«و مَثَلِ آنان كه اموالشان را در طلب رضاى خدا و براى استوارى نفوسشان (بر ايمان و طاعت پروردگار) انفاق مى كنند; مثل بوستانى است بر مكان بلندى، كه بدان باران درشت برسد; پس دو چندان ثمر بدهد و اگر به آن باران درشت نرسد، پس باران ريز (بر آن كفاف دهد) و خدا به آنچه مى كنيد (از روى اخلاص يا رياء) بينا است.» [11]
