- آيين زندگى و درسهاى اخلاق اسلامى
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- همه صفحات
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد اگر معامله اى كرديد به ذمّه و دَيْن براى مدت معيّنى، آن را بنويسيد و بايد ميانه شما نويسنده اى آن را به درستى و دادگرى بنويسد (تا اين كه مى فرمايد:) و اگر مديون، سفيه يا ضعيف (در فهم و علم) باشد و يا (به جهت مانع ديگرى; چون، گنگى و يا اشتغال به كار لازمى) نتواند املاء كند، از جانب او، ولىّ او بايد به درستى و عدالت، دَيْن را بر نويسنده املاء كند.» [167]
«به راستى خداوند به شما امر مى كند كه امانات را به اهلش ادا كنيد و نيز امر مى كند كه چون بين مردم حكومت مى كنيد به عدالت حكم نماييد. مسلماً خداوند شما را به خوب چيزى پند مى دهد، خداوند شنواى بيناست.» [168]
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد پيوسته به عدالت قيام كنيد و براى (رضاى) خدا شهادت دهيد، گرچه آن شهادت به ضرر خودتان يا ضرر پدر و مادر يا خويشانتان باشد، خواه طرف غنى باشد يا فقير، پس خدا نسبت به غنى و فقير (و رعايت مصلحت آنها) از شما سزاوارتر است، پس هواى نفس را پيروى نكنيد كه از حق عدول كنيد، و اگر زبان خود را (در اداى شهادت) بگردانيد يا از حق كناره جوييد، البته خدا به آنچه مى كنيد، آگاه است.» [169]
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد، پيوسته ايستادگان براى (رضاى) خدا و گواهان به عدالت باشيد و دشمنى با قومى شما را بر آن ندارد كه عدالت نكنيد، عدالت كنيد كه عدالت به تقوى نزديك تر است و از خدا بپرهيزيد كه خدا به آنچه مى كنيد آگاه است.» [170]
«و اگر دو گروه از مؤمنين با يكديگر جنگ كنند بين آنها اصلاح كنيد; اگر يكى از اين دو گروه بر ديگرى تجاوز و ستم كند با آنان كه ستم مى كنند، جنگ كنيد تا به سوى فرمان خدا برگردند پس اگر برگشتند، با عدالت بين ايشان را اصلاح كنيد و (در همه امور) عدالت كنيد كه خداوند عادلان را دوست مى دارد.» [171]
