از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم): «قسم به آنكه خدايى جز او نيست، هرگز خير دنيا و آخرت به مؤمنى داده نشده مگر با حسن ظن و اميد او به خداوند و با حسن خلق و امتناعش از غيبت مؤمنين، و قسم به آنكه خدايى جز او نيست، خداوند هيچ مؤمنى را بعد از توبه و استغفار عذاب نمى كند مگر به سوء ظنش به خداوند و به تقصيرش در رجاء و اميد به خداوند و به بدخلقى و غيبتش از مؤمنين، و قسم به آنكه خدايى جز او نيست، هيچ بنده مؤمنى حسن ظن به خداوند نبُرد مگر آنكه خداوند به همان حسن ظنش با او رفتار نمود; براى اين كه خداوند كريم است، خيرات به دست اوست، حياء مى كند از اين كه بنده مؤمنش به او حسن ظن ببرد و او خلاف ظن و رجاء بنده اش بنمايد، پس به خداوند گمان نيكو داريد و به سوى او شوق و رغبت بَريد.» ^[135]

از امام صادق(عليه السلام): «حسن ظن به خداوند اين است كه جز به خداوند اميد، و جز از گناهت، بيم و هراس نداشته باشى.» ^[136]

راستگويى، و دروغ

در اسلام به راستگويى اهميت زياد داده شده و راستگويى از فرائض و دروغ گفتن از گناهان است.^[137]

قران كريم

«به درستى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان و مردان و زنان عابد و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شكيبا، و مردان و زنان خاشع و فروتن و مردان و زنان صدقه دهنده و مردان و زنان روزه دار، و مردان و زنانى كه محافظت كنند فروج خود را از حرام و مردان و زنان بسيار ياد كننده خدا، براى ايشان خداوند آمرزش و پاداشى بزرگ آماده كرده است.» ^[138]