ولادت باقرالعلوم حضرت امام محمدباقر مبارکباد
امام ابو جعفر،باقر العلوم،پنجمین پیشواى ما،جمعه ى نخستین روز ماه رجب سال پنجاه و هفت هجرى در شهر مدینه چشم به جهان گشود) .۱) او را«محمد»نامیدند و«ابو جعفر»کنیه و«باقر العلوم »یعنى «شکافنده ى دانشها» لقب آن گرامى است.
به هنگام تولد هاله ئى از شکوه و عظمت نوزاد اهل بیت را فرا گرفته بود،و همچون دیگر امامان پاک و پاکیزه به دنیا آمد.
امام باقر (ع) از دو سو (پدر و مادر) نسبت به پیامبر و حضرت على و زهرا علیهم السلام مى رساند،زیرا پدر او امام زین العابدین فرزند امام حسین،و مادر او بانوى گرامى «ام عبدالله » (۲) دختر امام مجتبى علیهم السلام است.
عظمت امام باقر (ع) زبانزد خاص و عام بود،هر جا سخن از والایى هاشمیان و علویان و فاطمیان به میان مى آمد او را یگانه وارث آنهمه قداست و شجاعت و بزرگوارى مى شناختند و هاشمى و علوى و فاطمیش مى خواندند.
راستگوترین لهجه ها و جذاب ترین چهره ها و بخشنده ترین انسانها برخى از ویژگیهاى امام باقر علیه السلام است.
گوشه ئى از شرافت و بزرگوارى آن گرامى را در گزارش زیر مى خوانیم:
پیامبر (ص) به یکى از یاران پارساى خود«جابر بن عبد الله انصارى »فرمود.اى جابر!تو زنده مى مانى و فرزندم «محمد بن على بن الحسین بن على بن ابیطالب »را که نامش در تورات «باقر»است در مى یابى،بدانهنگام سلام مرا بدو برسان.
پیامبر در گذشت و جابر عمرى دراز یافت و بعدها روزى به خانه ى امام زین العابدین آمد و امام باقر را که کودکى خردسال بود دید،به او گفت:پیش بیا...امام باقر (ع) آمد.
گفت:برو...
امام باز گشت.جابر اندام و راه رفتن او را تماشا کرد و گفت:به خداى کعبه سوگند آیینه ى تمام نماى پیامبر است.آنگاه از امام سجاد پرسید این کودک کیست؟
فرمود:امام پس از من فرزندم «محمد باقر»است.
جابر برخاست و بر پاى امام باقر بوسه زد و گفت:فدایت شوم اى فرزند پیامبر (ص) ،سلام و درود پدرت پیامبر خدا (ص) را بپذیر چه او ترا سلام رسانده است.
دیدگان امام باقر پر از اشگ شد و فرمود:سلام و درود بر پدرم پیامبر خدا باد تا بدان هنگام که آسمانها و زمین پایدارند و بر تو اى جابر که سلام او را به من رساندى. (۳)
پی نوشت:
۱- مصباح المتهجد شیخ طوسى ص ۵۵۷
۲- امام صادق (ع) در باره «ام عبد الله »فرمود از زنهاى با ایمان و پرهیزکار و نیکو کار بود... تواریخ النبى و الآل تسترى ص ۴۷
۳- امالى شیخ صدوق ص ۲۱۱ چاپ سنگى
