زندگى چهارده معصوم از عشق و معرفت و پندها و اندرزها تابنده و درخشان است، ولى از
نور برخى از آنها بیشتر بهرهمند مىشویم.
امام رضاعلیه السلام یکى از امامانى است که این فرصت را براى ما فراهم مىآورد تا بیشترفضایل حضرتش بهرهمند شویم.
از آنجاکه ائمه علیهم السلام همگى در پیشگاه خداوندنورى واحد هستند، بنابراین بابهرهگیرى از مسیره امام رضا علیه السلام و شناخت آن درواقع درپى این مقصود هستیم که سیره دیگر ائمه بزرگوار را که درود خدابرایشان باد، بشناسیم
دوران زندگى امام رضا آغاز مرحله نوین حیات تشیّع است، زیرا در این مرحله افکار ودیدگاههاى شیعه از مرحله پنهانى به درآمد و آشکار شد.
پس از این دوره بود که شیعیان در برخى ازمناطق خاص، همواره مطرح مىشدند، و در تمام شهرها وجود شیعیان علنى گردید.
على بن موسى را بدین دلیل ملقب به لقب"رضا" کردند که پیشتوانى بود که موافق و مخالف بدو خرسند و راضى بودند.
اینک ما به گفتار از زندگى و سیماى آن امام بزرگ تبرک مىجوییم و ازپرودگار مىخواهیم که شناخت او و پیروانش را به ما روزى گرداند و ما را ازشفاعت آن امام و نیز شفاعت جدّش محمد مصطفى صلى الله علیه وآله بهرهمند سازد.
نام: على پدر و مادر: امام موسى کاظم و نجمه شهرت: رضا کنیه: ابو الحسن زمان و محلّ تولّد: 11 ذیقعده سال 148 ه.
ق در مدینه.
زمان و محلّ شهادت: آخر صفر 203 ه.
ق در سنّ 55 سالگى، بهوسیله مأمون، مسموم و در سناباد نوقان که امروز یکى از محلّه هاى مشهد است به شهادت رسید
مرقد شریف: مشهد مقدّس دوران زندگى: در سه بخش: 1 - قبل از امامت،
بعد از امامت، 17 سال در مدینه - بعد از امامت، سه سال در خراسان، که حسّاسترین دوره زندگى سیاسى آنحضرت، بشمار مىآید.
آنحضرت، تنها یک فرزند امام جواد داشت که هنگام شهادت پدر، در سن هفت سالگى بود.
قالَ الاِْمامُ الرِّضا(علیه السلام):
إِنَّ الَّذى یَطْلُبُ مِنْ فَضْل یَکُفُّ بِهِ عِیالَهُ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنَ الُْمجاهِدِ فى سَبیلِ اللّهِ :
به راستى کسى که در پى افزایش رزق و روزى است تا با آن خانواده خود را اداره کند، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است.